Описторхоз – бауырға әсер ететін паразиттік ауру. Қоздырғышы трематода Opisthorchis felineus болып табылады.

Аурудың ерте кезеңі жедел аллергия түрінде көрінеді (терідегі бөртпелер, қышу, мұрынның бітелуі, тыныс алудың қиындауы және т.б.).

Описторхоздың кеш кезеңі бауыр мен өт жолдарының зақымдалуымен бірге жүреді.

Егер паразит ішек арқылы шығатын жұмыртқаны шығармаса, диагностиканың жалғыз әдісі - IgM және IgG санатындағы антиденелерге қан сарысуын зерттеу.

Мұндай серологиялық әдістің өткір фазадағы сезімталдығы шамамен 100%, созылмалы фазада – шамамен 70% жақындайды, бұл қоздырғыштардың санына және ағзаның жеке ерекшеліктеріне байланысты.

Талдау жыныстық жұқпалардың серологиялық диагностикасына жатады.

Зерттелетін материал-бұл патогенге антиденелер табылған қан.

Антиденелер – бұл белгілі бір бөгде антиген ақуызын жою үшін өндірілетін дененің иммундық жүйесінің компоненттері.

Бұл жағдайда антиген - описторхи (opisthorchis felineus) болып табылады.

Антиденелердің бірнеше түрі бар:

• IgA
• IgD
• IgE
• IgG
• IgM

Дегенмен, иммунитет антиденелердің өте жоғары концентрациясында да описторхозды жеңе алмайды.

Аталған антиденелердің әрқайсысының өзіндік қызметі және пайда болу кезеңі бар.

IgG санатындағы антиденелер жұқпадан кейін үшінші аптада денеде синтезделе бастайды.

Олардың деңгейі 2-3 айдан кейін максималды мәнге жетеді.

Бірінші жылы антиденелердің концентрациясы ең жоғары деңгейде сақталуы мүмкін.

Алайда, аурудың ұзақ мерзімдерінде антиденелер санының азаюы көбінесе олардың айналымдағы иммундық кешендердің пайда болуымен қоздырғыштың антигенімен байланысуына байланысты байқалады.

Келесі ауруларда жалған оң талдау нәтижелері болуы мүмкін:

• Токсоплазмоз – 5,6%;
• Токсокароз – 7,3%;
• Эхинококкоз – 15,4%;
• Трихинеллез – 20,0%
• Фасциолез - 29,4%

Описторхоздың табиғи ошақтары аймағының (Оба-Ертіс бассейні) жергілікті тұрғындарында қоздырғышқа туа біткен төзімділік себебінен антиденелер деңгейінің төмен көрсеткіштері тіркеледі.